Ieder mens een verhaal

Dr. Wim Lancée, gepensioneerd psycholoog, heeft zelf zijn levensverhaal geschreven. Hij benaderde mij om samen met hem zijn levensverhaal te doorlopen en daar waar van toepassing aan te vullen. Als buitenstaander kijk ik anders naar een verhaal dan degene die het vertelt en stel ik vragen die een levensloop bij mij oproept.

De speurtocht in zijn herinnering naar de door mij gevraagde informatie maakte bij Wim Lancée veel los. Het hielp hem zijn verhaal compleet te maken en meer diepgang te verschaffen. Ik heb de tekst daar waar van toepassing aangevuld, geredigeerd, in een boek vorm gegeven en laten drukken.

Wim Lancée is en blijft de schrijver van het boek. Zijn streven is altijd geweest dirigent te zijn van zijn eigen leven en dat hij daarin geslaagd is, laat hij nu op 70-jarige leeftijd met zijn boek ook zien. Hij heeft het boek in persoonlijke kring verspreid.

MS gezien vanuit twee werelden

Met trots heeft Judith van Leeuwen-Jans afgelopen maand haar boek gepresenteerd. Zij heeft het grotendeels zelf geschreven en toen dat niet meer ging, heeft Judith mij gevraagd het af te maken. Zij vertelt in Spijkers in mijn huid op een open, intense en vaak ook humoristische manier over wat zij meemaakt, nadat de ziekte bij haar is vastgesteld. Als wijkverpleegkundige is Judith gewend zorg te verlenen en nu is zij opeens de patiënt. Vanuit die rol leert zij op een heel andere manier naar haar vak te kijken.

Gedreven zorgprofessional als zij is, wil Judith met dit boek een bijdrage leveren aan nog betere patiëntenzorg. Zij neemt haar vakgenoten mee in de belevingswereld van de patiënt. MS-patiënten wil zij met het boek een hart onder de riem steken en hen handvatten bieden om meer de regie over hun leven (terug) te nemen.

Judith ontving in 2016 van het Nationaal MS Fonds de DreaMS Award, die haar in staat stelde het boek te realiseren. Zij heeft Spijkers in mijn huid in eigen beheer uitgegeven. Het is te bestellen op www.spijkersinmijnhuid.nl.

.

Het schrijven van een levensverhaal is een mooi proces. Het vraagt om vertrouwen tussen de verteller en de schrijver. Dat ik dat vertrouwen van mijn opdrachtgevers ook krijg, vind ik een prachtig cadeau.

De totstandkoming van een verhaal is soms zo gebeurd, en soms gaan er maanden overheen. En dat is allemaal prima. Soms vertragen projecten, omdat in het dagelijks leven van de verteller zich ontwikkelingen voordoen die even voorrang hebben. Die ruimte bied ik mensen graag.

Twee verhalen

Momenteel werk ik aan twee verhalen, waarvan de ene verteller haar boek wil laten uitgeven, terwijl de ander het juist meer ziet als een proces voor hemzelf. Om al zijn herinneringen en ervaringen een plekje te geven. Voor mij maakt het niets uit. Ik luister geboeid naar de verhalen en vind het een voorrecht dat ik ze mag optekenen.

“Mijn vrouw en ik huilen elke dag”. Hij kijkt mij met zijn donkerbruine ogen strak aan. Begrijp ik wat hij zegt? Jazeker. Hij is niet de eerste vluchteling die ik ontmoet. Vanuit mijn werk sprak ik er velen. Ik hoorde en las veel van hun verhalen. Bovendien heb ik een groot – soms te groot – inlevingsvermogen. Dus ik begrijp zeker wat hij zegt. De man voor me vertelt me zijn verhaal. Ik leg het vast.

Op mijn blog Herkauwen schrijf ik over alledaagse dingen die mij verwonderen. De korte verhalen geven u een indruk van mijn schrijfstijl en een beeld van hoe ik in het leven sta.

Zondag 24 april staat Ieder mens een verhaal met een stand op de uitvaartbeurs Leven & Sterven. Deze wordt van 10.00 tot 16.30 uur gehouden in de Grote Kerk in Alkmaar. Voor u een uitgelezen kans om geheel vrijblijvend te informeren naar de mogelijkheden om uw levensverhaal vast te laten leggen. Ik sta u graag te woord.

Op de stand liggen voorbeelden van boekjes die ik heb geschreven, zodat u een idee krijgt van wat mogelijk is.

Mocht u naar aanleiding van uw bezoek aan de stand van Ieder mens een verhaal besluiten uw levensverhaal of dat van een dierbare door mij te laten maken, dan krijgt u 10% korting op het schrijven van de tekst.

Eindelijk was het zover. Alhoewel het levensverhaal van Sonja de Ruijter (op de foto links) al langere tijd klaar was, duurde het even voordat het boek ook daadwerkelijk uitkwam. Sonja heeft ervoor gekozen haar boek voor een breder publiek uit te geven. En dat is best spannend: het verhaal over jouw leven delen met zoveel anderen. Daarom vond de presentatie plaats in kleine kring. Met name familie, vrienden en klanten van Sonja’s spirituele praktijk Healing-Nu waren aanwezig.

De reden waarom Sonja haar boek heeft uitgegeven, is duidelijk: (meer…)

Dat het levensverhaal van Lies Bijwaard bijzonder is, werd ook door het Noordhollands Dagblad opgemerkt. In een interview met de Schager Courant vertelde Lies over het boek Een deken tegen de kou dat zij samen met Annerieke Dekker heeft geschreven. Door haar levensverhaal uit te geven, hoopt Lies manisch-depressiviteit uit de taboesfeer te halen. De boeken zijn voor € 10 (exclusief verzendkosten) te bestellen.

Lies Bijwaard komt uit een gezin waar veel leden worstelen met depressieve klachten. ‘We zijn waarschijnlijk dubbel belast’, concludeert de 81-jarige. ‘Van de twaalf kinderen in ons gezin hadden er zeven depressieve klachten. Mijn zus heeft op eenenveertigjarige leeftijd zelfmoord gepleegd. Mijn oudste broer heeft door zijn psychische problemen een zwaar leven gehad. Verschillende van mijn andere broers en zussen zijn voor korte of langere tijd opgenomen geweest, evenals ikzelf. We functioneren door medicatie nu redelijk goed. Van de generatie na ons hebben twee kinderen zich van het leven beroofd. (meer…)

Bij het schrijven van levensverhalen stap je in het leven van een onbekende. Wat me iedere keer weer opvalt, is hoe bijzonder al die levens zijn. Ik hoor verhalen uit het verleden en uit het nu. Over kleine en grote gebeurtenissen in iemands leven. Werk, privé, ziekte en gezondheid. Het interessantste is te ontdekken hoe mensen met voorspoed en tegenslagen omgaan in hun leven. Dat maakt het schrijven van levensverhalen zo boeiend.

Het zijn niet alleen oudere mensen die de behoefte voelen hun herinneringen te laten optekenen. Oud en jong, alleen of met z’n tweeën, vertelden mij het afgelopen jaar hun verhaal. In mijn schrijfstijl probeer ik zoveel mogelijk de persoonlijkheid van de verteller aan bod te laten komen. Soms heeft iemand de ambitie het verhaal te laten uitgeven. Maar meestal bundel ik de ervaringen in een boekje, met foto’s, soms een tekening of gedicht ter illustratie. Kinderen, kleinkinderen en/of vrienden zijn dan de enthousiaste lezers van deze unieke stukjes geschiedenis.

“Over mijn leven kun je wel een boek schrijven”, verzuchtte Guus Dekker
van Houten regelmatig. Haar gedachten gingen dan vooral naar de Tweede Wereldoorlog.

Samen met haar ouders, haar broertje en drie zussen vluchtte zij op haar achtste jaar eerst uit Rotterdam en kwam op diverse plekken in Nederland terecht.  Het gezin dacht rust te vinden in Arnhem, maar moest tijdens zware gevechten in 1944 opnieuw alles achter zich laten. Dit gaf genoeg stof tot vertellen.

Het verhaal van Guus Dekker is echter breder dan alleen de oorlog. Hoe zij opgroeide als oudste in een gezin van acht, veel ziektes overwon, haar huwelijk ervoer en hoe haar leven als moeder en vrouw eruit zag, komt in haar levensverhaal naar voren.